“Jezus, over wie vrede zij, heeft gezegd: De wereld is een brug.
Ga erover, maar ga er niet op zitten”.
What does mysticism really mean? It means the way to attain knowledge. It's close to philosophy, except in philosophy you go horizontally while in mysticism you go vertically. - Elie Wiesel
Het hart van de mens wordt een venster genoemd dat op de oneindigheid uitziet. De uiterlijke mens leeft evenwel aan de oppervlakte van zichzelf, onbewust en feitelijk volkomen onwetend van wat in de diepten van zijn wezen verborgen ligt. Wanneer hij aan de oneindigheid denkt, dan denkt hij dat als buiten zichzelf, terwijl ze in werkelijkheid in hem ligt.
Jesus said: "He who seeks after the world is like one who drinks sea-water; the more he drinks the more his thirst increases, until it kills him."
Er was eens een rijk man, zijn land had veel opgebracht.
En hij vroeg zich af: wat zal ik nu doen?
Want ik heb niet genoeg ruimte om mijn hele oogst op te slaan. Maar ik kan mijn schuren afbreken en grotere bouwen, waarin ik alle graan en mijn goederen zal opslaan. En hij dacht bij zichzelf:
“Je hebt nu veel goederen opgeslagen voor vele jaren; rust maar eens uit, eet, drink en neem het ervan”.
Maar God zei tegen hem: Jij dwaas, nog deze nacht wordt je leven van je afgenomen, en al die voorraden voor wie zijn die straks dan wel? Ach, zo vergaat het iemand die slechts schatten verzamelt voor zichzelf, maar die niet rijk is in de ogen van God. - Lucas 12:16-21
Er bestaat in bijna iedere culturele traditie bestaat wel een verhaal over de vergankelijkheid van ons leven. Iedere dag kan de dood aan onze deur kloppen, zoals beschreven is in het middeleeuwse zinnespel Elckerlyc.
Temidden van de feestvreugde van het leven wordt Elckerlyc overvallen door de Dood om voor God rekenschap af te leggen van zijn daden. Slechts één dag uitstel is hem vergunt om iemand te zoeken die hem wil vergezellen op zijn laatste “pelgrimage”.
Zijn we gereed om te vertrekken als de dood nadert? Elk moment kunnen we gedwongen worden al datgene wat we in ons leven verzameld hebben, weer los te laten. En ondertussen doen we of we het eeuwige leven op aarde hebben, alsof de anderen om ons hen sterven en wij zelf niet.
Maar ons leven is uiterst kwetsbaar, onze bezittingen kunnen elk moment wegvallen. Een natuurramp, beurscrash, ziekte, ongelukken, brand, oorlog…
Want, wat zouden we doen als we morgen te horen krijgen, dat we ongeneeslijk ziek zijn? Dat we misschien binnen enkele maanden zullen sterven? Wat zouden we doen? Hoe zouden we leven? Welke beslissingen zouden we nemen? Alternatieve artsen? De gevestigde wetenschap alles laten uitproberen? Een totale levensverandering? Ons verdiepen in de spirituele betekenis van het leven?. Een geestelijk leraar zoeken? Of nog maar een vakantiereis plannen omdat het leven ons toch zinloos lijkt. De laatste maanden die ons nog resten van alles genieten? Televisie kijken en computerspelletjes doen om de tijd te doden? Beseffen we eigenlijk wel, hoe kostbaar het leven is? Welke kans het menselijke leven is?
We plannen en berekenen maar: onze agenda’s staan propvol voor dit jaar en voor volgens jaar. Tot morgen! Tot volgende week! Tot de volgende bijeenkomst! Over twee jaar zal de snelweg klaar zijn, de oliepijpleiding, de stadsschouwburg, de fabriek, het kantoor, het gemeentehuis, mijn nieuwe huis.
Wie durft bij al zijn plannen nog te zeggen: Deo volente (zo God wil)? We plannen gewoon door, regelen, kwetteren, rennen. En zelden is een mens tevreden met wat hij is en heeft!
Maar één ding is echter zeker: als we zouden weten dat we morgen zouden sterven dan zouden we geen plannen meer maken om oude schuren af te breken en grotere te bouwen voor ons zelf, om voedsel en goederen op te slaan voor onszelf.
Toch kan iedere dag de laatste zijn. Het tijdstip van onze dood staat vast, al weten we niet wanneer. Iedereen zit in de wachtkamer van de dood. Waarom steeds meer schatten verzamelen voor ons zelf die we toch niet kunnen meenemen na de dood?
Want wie de wereld kent, kan deze overwinnen, in zichzelf transformeren. Met deze wereld is niets mis, maar wel met onze gehechtheid eraan.
Op een Indiase moskee staat te lezen “Jezus, over wie vrede zij, heeft gezegd: De wereld is een brug. Ga erover, maar ga er niet op zitten”.
Toch bouwen de meeste mensen een huis op deze brug, bankgebouwen, wolkenkrabbers, kerken, moskeeën en synagogen. Kennelijk moet de mens eerst helemaal door de wereld “heen trekken” er diep in afdalen, er geheel in verzinken om pas dan te kunnen ontdekken dat we hier slechts pelgrims en voorbijgangers zijn! Deze wereld is niet bedoeld om er zich te vestigen, maar om de parel van de waarheid te vinden.
Dat is ook de ware betekenis van de alchemistische Rebus V.I.T.R.I.O.L.: VISITA INTERIORA TERRAE RECTIFICANDO INVENIES OCCULTEM LAPIDEM. Bezoek het binnenste der aarde en door destillatie zul je de Steen der Wijzen vinden. Daal af in de diepe duisternis van je ziel en door regeneratie vindt ge daar de Verborgen Steen, het Universele Medicijn, de Kwintessens, de Essentie.
De denker die de vijfde essentie inziet, ervaart dat de vier elementen verbonden zijn met de spirituele wereld en doorschouwt daarmee in een flits het ontstaan van de wereld en de geheimen der schepping.
